Pokaż wyniki od 1 do 2 z 2

Temat: Osłonki oraz Leki Odblokuwujące

  1. #1
    Zbanowany Osiągnięcia:
    Weteran10000 punktów doświadczenia
    Avatar fishe
    Dołączył
    12-03-06
    Postów
    831
    SOG
    0
    Otrzymał : 18 SOGi w 7 postach

    Domyślnie Osłonki oraz Leki Odblokuwujące

    HEPATIL

    W przypadku gdy już dojdzie do uszkodzenia wątroby - ból po prawej stronie ciała, wzdęcia, wtenczas pomocą może okazać się Hepatil. Substancją czynną tego leku jest asparaginian ornityny - sól złożona z dwóch aminokwasów, odpowiedzialnych za oczyszczanie i regenerację uszkodzonych komórek wątroby. Dla efektywniejszej regeneracji wątroby można stosować wraz z argininą i sylimarolem.

    Lek ten stanowi doskonałą alternatywę dla tych którym Metadienon lub Anapolon przypadł szczególnie do gustu. Dzięki Hepatilowi możliwe jest utrzymanie w wątroby w dobrej kondycji nawet przy intensywnych cyklach.

    ARGININA

    Arginina jest aminokwasem naturalnie występującym w organizmie. Uczestniczy w �odtruwaniu� z toksycznych produktów przemiany materii. Wydarzeniem było odkrycie, że arginina prowadzi do uwolnienia azotanu - substancji o niezwykle korzystnym wpływie na naczynia krwionośne. Wskazana jest w leczeniu uzupełniającym zaburzeń wątroby związanych z nieprawidłowym przebiegiem cyklu mocznikowego. Podanie argininy ułatwia usuwanie z organizmu szkodliwego amoniaku. Zalecana po cyklu z Metadienonem, lub Anapolonem w celu oczyszczenia wątroby z toksyn mogących pozostać w niej przy zbyt dużych dawkach.


    SYLIMARON

    Sylimarol działa ochronnie na wątrobę oraz słabo żółciotwórczo. Hamuje syntezę substancji, które są odpowiedzialne za odczuwanie bólu (prostaglandyn). Zmniejsza utlenianie tłuszczów. Pobudza procesy przemiany materii. Wskazania: Zaburzenia w czynnościach wątroby, rekonwalescencja po zapaleniu wątroby.
    Wykazano, że lek działa odtruwająco w zatruciu muchomorem sromotnikowym.

    LAKCID

    Preparat jest liofilizowaną zawiesiną żywych pałeczek kwasu mlekowego w jałowym odtłuszczonym mleku z dodatkiem sacharozy.W jednej ampułce znajduje się co najmniej 100mln żywych pałeczek L. rhamnosus odpornych na szereg substancji.

    Dzięki Lakcidowi można wytworzyć ochronę żołądka, bardzo ważną w przypadku sporych dawek sterydów w formie tabletek.Polecam stosować zwłaszcza przy Metadienonie przy dawkach większych niż 4-5tab dziennie, oraz podczas cyklu z Anapolonem.


    Dostępny jest także w formie kapsułek - lacidofil. Stosowanie 1-2 kapsułki do 3 razy dziennie, w czasie posiłku lub do 30min po nim.


    "LEKI ODBLOKUWUJĄCE"



    CLOMID

    Clomid (cytrynian clomifen) jest związkiem chemicznym oddziaływującym bezpośrednio na podwzgórze. Działa w mechanizmie sprzężenia zwrotnego na oś podwzgórze - przysadka - jądra (lub u kobiet jajniki). Działa na "najwyżej" położony element w tej piramidzie tzn. na podwzgórze, powodując zwiększone wydzielanie czynników uwalniających hormony gonadotropowe. W jednym zdaniu powoduje wzrost wydzielania LH i FSH. A jak podają różne źródła przede wszystkim tego pierwszego. LH (wydzielany przez przysadkę) powoduje u mężczyzn na zasadzie dodatniego sprzężenia zwrotnego wyrzut testosteronu z jąder do osocza krwi. FSH jest odpowiedzialny za powstawanie komórek rozrodczych męskich. Oba te działania są interesujące dla kulturystów szczególnie tych po cyklu sterydowym. Zastosowanie większości sterydów anabolicznych powoduje na zasadzie ujemnego sprzężenia zwrotnego zahamowanie wydzielania LH i FSH przez przysadkę mózgową. Brak LH we krwi powoduje to, że nie jest wydzielany przez jądra testosteron. Po skończeniu cyklu z użyciem sterydów anabolicznych, szczególnie tych o najsilniejszych własnościach androgennych np: estry testosteronu, metandienon, ich poziom we krwi z dnia na dzień spada, jądra są nadal "zablokowane" tzn. nie produkują jeszcze testosteronu. Clomid (clomifen) jest właśnie takim środkiem stosowanym przez kulturystów w celu pobudzenia poprzez LH jąder do podjęcia na nowo wydzielania testosteronu. Zwykle jest stosowany w różnych kombinacjach łącznie z HCG tzn choriongonadotropiną. HCG jest hormonem tropowym oddziaływującym bezpośrednio stymulujące na komórki Leydiga w jądrach, które są odpowiedzialne za produkcję testosteronu, a podczas cyklu anabolicznego były zablokowane. W czasie przyjmowania leku mogą wystąpić działania uboczne w postaci zaburzeń widzenia, alergicznych zapaleń skóry, zaburzenia funkcji wątroby. Dla kulturystów atrakcyjne jest działanie na oś podwzgórze - przysadka - jądra, a dokładniej bezpośrednio na podwzgórze powodując wzrost wytwarzania hormonu uwalniającego LH, co w dalszym etapie inicjuje, zatrzymane w wyniku zażywania sterydów anabolicznych, wytwarzanie testosteronu. Efekty działania Clomidu (cytrynianu clomifenu) pojawiają się stosunkowo późno. Do wyrównania poziomów testosteronu 1 gonadotropin w organizmie dochodzi po ok. 2 tygodniach. Najczęściej kulturyści stosują go w ilości 50-lOOmg dziennie jednorazowo wieczorem lub w dawce podzielonej rano i wieczorem przez okres 14 dni po zakończeniu cyklu.

    NOLVADEX

    Tamoksyfen jest związkiem niesteroidowym o działaniu głównie antyestrogenowym. Z medycznego punktu widzenia jest stosowany najczęściej w nieoperacyjnym leczeniu nowotworów sutka (jako leczenie uzupełniające). Swoje działanie antyestrogenowe zawdzięcza przede wszystkim współzawodnictwie z endogennymi estrogenami o miejsce wiązania z receptorem komórkowym, poprzez co uniemożliwia bądź minimalizuje możliwość wiązania estrogenów w tkankach docelowych – głównie sutki i macica.
    W sporcie stosowany jest jako chyba najpopularniejszy antyestrogen czyli środek blokujący działanie estrogenów w organizmie. Ma zastosowanie tutaj praktycznie tylko u mężczyzn, gdyż to oni muszą obawiać się aromatyzacji czyli przetworzenia nadmiaru androgenów w estrogeny. Te z kolei wywołują u mężczyzn efekty feminizujące typu:

    - ginekomastii czyli rozrostu tkanki tłuszczowej w okolicach piersi,
    - otłuszczenia, szczególnie w okolicach ud, pośladków i brzucha,
    - bardziej „pulchnego” wyglądu w efekcie wyżej wymienionych,
    - a także zaburzają równowagę hormonalną... czyniąc z nas w efekcie „półdziewczęta”.

    Z tego właśnie powodu mężczyźni stosują tamoksyfen w celach sportowych. Jednym z wielu mitów jakie wciąż krążą po siłowniach, jest twierdzenie jakoby osłabiał on działanie steroidów anabolicznych, w tym głównie testosteronu. Na szczęście nie ma żadnej fachowej publikacji mówiącej o tym, że tak właśnie się dzieje. Tamoksyfen konkuruje bowiem o wiązanie z receptorem z estrogenami, a nie ze steroidami anabolicznymi ! W badaniach klinicznych jakie przeprowadzono na grupie ochotników, którym podawano zarówno testosteron (400 mg/tygodniowo) jak i cytrynian tamoksyfenu (20 mg/dziennie), siła działanie testosteronu i jego metabolitów wahała się w granicach plus 3,4 %, minus 3,6 %. Test więc wykazał, że jeśli tamoxyfen jakkolwiek wpływa na siłę działania testosteronu, to ma zarówno wpływ dodatni na jego siłę oddziaływania, jak i lekki ujemny. I de facto można wynik testu uzasadnić innymi czynnikami bądź też stwierdzić, że wbrew obawom tamoksyfen nie osłabia, a już na pewno tak znacznie jak sugerowano anaboliczne działanie testosteronu.

    Natomiast prawdą jest, że „tamox” może powodować lepszy wygląd kulturysty go zażywającego. Eliminując on działanie estrogenne – głównie otłuszczanie – wyostrza on rysy mięśni, lepiej pokazując ich definicję, co jest szczególnie ważne przed zawodami. Nie eliminuje on jednak tzw. ciągnięcia wodą czyli edemy. Jak już wspomniałem powyżej blokuje on otłuszczające działanie estrogenów (przez ich blokowanie) lecz nie posteroidowe zatrzymanie elektrolitów (tzw. edema).

    Dawkowanie tamoxyfenu jest zależne od indywidualnych potrzeb naszego organizmu (czytaj – genetyka i wrażliwość na nadmiar testosteronu objawiająca się mniejszą lub większą aromatyzacją), dawki i rodzaju steroidu jaki używamy i naszej wagi. Naturalną rzeczą jest fakt, że duże dawki SAA jak i stosowanie steroidów silnie androgennych będzie wymagało większych dawek tamoksyfenu. Średnio stosuje się 20 do 40 mg dziennie Nolvadexu w dni kiedy „czujemy” taką potrzebę (wersja dla fachowców) i profilaktycznie w dni gdy zażywamy największe dawki SAA lub w dzień iniekcji i dzień po nim.
    Profilaktycznie tamoksyfen można by stosować codziennie w dni cyklu steroidowego, jednakże nie jest możliwe ze względu na dużą ilość skutków ubocznych. Najczęściej jest on dobrze tolerowany, jednakże przedłużające używanie bądź stosowanie wysokich dawek może doprowadzić do:

    - wysypek skórnych,
    - osłabienia,
    - nudności i wymiotów,
    - „uderzeń gorąca”,
    - hiperkalcemii,
    - leukopenii i małopłytkowości,
    - zwyrodnienia w obrębie oczu (np. zaćma),
    - depresji,
    - zawrotów i bóli głowy,
    - silnego uszkodzenia wątroby (stłuszczenia, żółtaczki, nowotworów),
    - czy nawet powstania nowotworów, głównie jelita grubego, odbytu i żołądka.

    Z danych farmakokinetycznych względem tamoksyfenu najważniejszy jest czas maksymalnego stężenia w surowicy, który wynosi od 4 do 7 godzin po podaniu i okres półtrwania 7 dni - dla samego tamoksyfenu, i ok. 14 dni dla jego metabolitów, które również wykazują silne działanie antyestrogenowe.

    HCG

    Tamoksyfen jest związkiem niesteroidowym o działaniu głównie antyestrogenowym. Z medycznego punktu widzenia jest stosowany najczęściej w nieoperacyjnym leczeniu nowotworów sutka (jako leczenie uzupełniające). Swoje działanie antyestrogenowe zawdzięcza przede wszystkim współzawodnictwie z endogennymi estrogenami o miejsce wiązania z receptorem komórkowym, poprzez co uniemożliwia bądź minimalizuje możliwość wiązania estrogenów w tkankach docelowych – głównie sutki i macica.
    W sporcie stosowany jest jako chyba najpopularniejszy antyestrogen czyli środek blokujący działanie estrogenów w organizmie. Ma zastosowanie tutaj praktycznie tylko u mężczyzn, gdyż to oni muszą obawiać się aromatyzacji czyli przetworzenia nadmiaru androgenów w estrogeny. Te z kolei wywołują u mężczyzn efekty feminizujące typu:

    - ginekomastii czyli rozrostu tkanki tłuszczowej w okolicach piersi,
    - otłuszczenia, szczególnie w okolicach ud, pośladków i brzucha,
    - bardziej „pulchnego” wyglądu w efekcie wyżej wymienionych,
    - a także zaburzają równowagę hormonalną... czyniąc z nas w efekcie „półdziewczęta”.

    Z tego właśnie powodu mężczyźni stosują tamoksyfen w celach sportowych. Jednym z wielu mitów jakie wciąż krążą po siłowniach, jest twierdzenie jakoby osłabiał on działanie steroidów anabolicznych, w tym głównie testosteronu. Na szczęście nie ma żadnej fachowej publikacji mówiącej o tym, że tak właśnie się dzieje. Tamoksyfen konkuruje bowiem o wiązanie z receptorem z estrogenami, a nie ze steroidami anabolicznymi W badaniach klinicznych jakie przeprowadzono na grupie ochotników, którym podawano zarówno testosteron (400 mg/tygodniowo) jak i cytrynian tamoksyfenu (20 mg/dziennie), siła działanie testosteronu i jego metabolitów wahała się w granicach plus 3,4 %, minus 3,6 %. Test więc wykazał, że jeśli tamoxyfen jakkolwiek wpływa na siłę działania testosteronu, to ma zarówno wpływ dodatni na jego siłę oddziaływania, jak i lekki ujemny. I de facto można wynik testu uzasadnić innymi czynnikami bądź też stwierdzić, że wbrew obawom tamoksyfen nie osłabia, a już na pewno tak znacznie jak sugerowano anaboliczne działanie testosteronu.

    Natomiast prawdą jest, że „tamox” może powodować lepszy wygląd kulturysty go zażywającego. Eliminując on działanie estrogenne – głównie otłuszczanie – wyostrza on rysy mięśni, lepiej pokazując ich definicję, co jest szczególnie ważne przed zawodami. Nie eliminuje on jednak tzw. ciągnięcia wodą czyli edemy. Jak już wspomniałem powyżej blokuje on otłuszczające działanie estrogenów (przez ich blokowanie) lecz nie posteroidowe zatrzymanie elektrolitów (tzw. edema).

    Dawkowanie tamoxyfenu jest zależne od indywidualnych potrzeb naszego organizmu (czytaj – genetyka i wrażliwość na nadmiar testosteronu objawiająca się mniejszą lub większą aromatyzacją), dawki i rodzaju steroidu jaki używamy i naszej wagi. Naturalną rzeczą jest fakt, że duże dawki SAA jak i stosowanie steroidów silnie androgennych będzie wymagało większych dawek tamoksyfenu. Średnio stosuje się 20 do 40 mg dziennie Nolvadexu w dni kiedy „czujemy” taką potrzebę (wersja dla fachowców) i profilaktycznie w dni gdy zażywamy największe dawki SAA lub w dzień iniekcji i dzień po nim.
    Profilaktycznie tamoksyfen można by stosować codziennie w dni cyklu steroidowego, jednakże nie jest możliwe ze względu na dużą ilość skutków ubocznych. Najczęściej jest on dobrze tolerowany, jednakże przedłużające używanie bądź stosowanie wysokich dawek może doprowadzić do:

    - wysypek skórnych,
    - osłabienia,
    - nudności i wymiotów,
    - „uderzeń gorąca”,
    - hiperkalcemii,
    - leukopenii i małopłytkowości,
    - zwyrodnienia w obrębie oczu (np. zaćma),
    - depresji,
    - zawrotów i bóli głowy,
    - silnego uszkodzenia wątroby (stłuszczenia, żółtaczki, nowotworów),
    - czy nawet powstania nowotworów, głównie jelita grubego, odbytu i żołądka.

    Z danych farmakokinetycznych względem tamoksyfenu najważniejszy jest czas maksymalnego stężenia w surowicy, który wynosi od 4 do 7 godzin po podaniu i okres półtrwania 7 dni - dla samego tamoksyfenu, i ok. 14 dni dla jego metabolitów, które również wykazują silne działanie antyestrogenowe.

    PROVIRON 25

    Charakterystyka i działanie: lek o właściwościach androgennych, wywierający znacznie słabsze niż testosteron działanie hamujące czynność jąder. Nie hamuje wydzielania gonadotropin i nie hamuje spermatogenezy. Wyrównuje niedobór męskich hormonów płciowych, wynikający ze zbyt małej produkcji endogennych androgenów. Podany doustnie wchłania się całkowicie z przewodu pokarmowego, po 3-4 godz. osiągając maksymalne stężenie w surowicy. Stężenie mesterolonu w krwi odpowiada fizjologicznemu stężeniu testosteronu. Metabolizowany jest w wątrobie. U mężczyzn nie powstają metabolity o działaniu estrogennym. Wydala się w postaci metabolitów, w 80% z moczem w 20% z kałem.
    Wskazania: zaburzenia potencji, hipogonadyzm, niepłodność spowodowana oligospermią lub niewydolnością komórek Leydiga. Przeciwwskazania to rak gruczołu krokowego, guzy wątroby. Działania niepożądane natomiast to częste lub długotrwałe erekcje, zwiększone ryzyko występowania guzów wątroby.
    Dawkowanie:z aburzenia potencji: doustnie początkowo 25mg 3 razy dziennie, po uzyskaniu poprawy 25 mg 2 razy dziennie. Hipogonadyzm: w celu wykształcenia wtórnych cech płciowych doustnie 25-50 mg 3 razy dziennie w ciągu wielu miesięcy, jako dawka podtrzymująca 25 mg 2-3 razy dziennie. Oligospermia: doustnie 25 mg 2-3 razy dziennie w ciągu jednego cyklu spermatogenezy (90 dni). Po kilkutygodniowej przerwie leczenie można powtórzyć. Niewydolność komórek Leydiga po okresie pokwitania: w celu zwiększenia stężenia fruktozy w ejakulacie stosuje się doustnie 25 mg 2 razy dziennie w ciągu wielu miesięcy.

    Zastosowanie w kulturystyce :

    Mesterolon (hydroxy-17 beta methyl-1 alpha 5 alpha-androstanone-3) znany bliżej pod nazwą handlową PROVIRON jest łagodnym androgenem stosowanym w medycynie do zwalczania bądź łagodzenia dolegliwości związanych ze zmniejszeniem wydolności, zaburzeniami popędu płciowego, drażliwości, depresji, bezsenności czy osłabieniem zdolności koncentracji i myślenia w wyniku niedoboru naturalnych androgenów (np. andropauza) jak też hipogonadyzmu i stanów mu podobnych czy niepłodności, także o podłożu niedoborów endogennych androgenów, objawiających się w różnym wieku. W sporcie stosowany jest dwojako – właściwie, jako tapering i raczej bezsensownie, błędnie – jako anabolik bądź antyestrogen.

    Zastosowanie właściwe – jako środek do taperingu.

    Zaawansowani i rozumni sportowcy używają Provironu tylko w tym celu. Mają bowiem świadomość, że mesterolon pomaga im wyrównać „dość bezboleśnie” stan „abstynencji posteroidowej” po zakończeniu cyklu. Owa abstynencja objawiająca się zmęczeniem, spadkiem wydolności (np. siła i wytrzymałość treningowa) i masy czy złym samopoczuciem objawia się tym silniej, im większe dawki steroidów stosowaliśmy, przez dłuższy okres czasu i im szybciej, z dużą gwałtownością przerwaliśmy cykl steroidowy. Zwłaszcza gdy nie kończyliśmy go stymulatorami przysadki i jąder – np. gonadotropina czy clomifen. W sytuacji takiej organizm po „odstawieniu” podawanych egzogennie steroidów – testosteronu bądź jego pochodnych czy prekursorów, reaguje na tą sytuację efektami ubocznymi powyżej wymienionymi. Dla pracujących nad masą najbardziej dolegliwe będą tu jej spadki, spowodowane niczym innym jak zachwianiem naturalnej równowagi stężenia głównie testosteronu i DHT w organizmie. I właśnie ów „bolesny” okres można „przeskoczyć” stosując Proviron jako substytut naturalnego testosteronu. Jeśli połączymy mesterolon w połączeniu z innymi taperami, to mamy dużą szansę na utrzymanie wypracowanej w trakcie steroidowego cyklu masy mięśniowej i nie pogorszenie nam się także z tego powodu humoru.
    Dawkowanie mesterolonu jako tapera jest zależne od siły cyklu jaki stosowaliśmy i naszej masy. Średnio przyjmuje się 25 mg trzy razy dziennie przez pierwszy tydzień po ostatnim zastrzyku steroidu bądź tabletce. Dawkę tę zmniejsza się w drugim tygodniu do 50 mg (2 x 25 mg) dziennie, a w trzecim tygodniu do 25 mg – tj. jednej tabletki.

    Â?ródło: [link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]
    Odpowiedź z Cytatem Odpowiedź z Cytatem Podziel się na Facebook

  2. #2
    Doświadczony Osiągnięcia:
    Weteran5000 punktów doświadczenia
    Avatar MADOX
    Dołączył
    01-04-06
    Skąd
    GRUDZIADZ
    Postów
    832
    SOG
    0
    Otrzymał : 6 SOGi w 1 poście

    Domyślnie

    NOLVADEX
    CLOMID
    - na odblokowanie najlepsze co moze byc z opini kumpli ze silowni a wpierdzielili juz wiele koksow to wiedzo co dobre a co nie
    [link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]
    SERDECZNIE ZAPRASZAM
    GORĄCO POLECAM
    Odpowiedź z Cytatem Odpowiedź z Cytatem Podziel się na Facebook

Tagi dla tego tematu

Uprawnienia

  • Nie możesz zakładać nowych tematów
  • Nie możesz pisać wiadomości
  • Nie możesz dodawać załączników
  • Nie możesz edytować swoich postów
  •