Nietolerancja węglowodanów

[Tomi!]

Czym jest nietolerancja węglowodanów i czy ją posiadam?

W dzisiejszej Ameryce przeciętna osoba spożywa około 72 kg cukru rocznie. To olbrzymia ilość kiedy wziąć pod uwagę fakt, iż mniej więcej 100 lat temu było to tylko około 4 kg. Wierzcie lub nie, lecz w dzisiejszych czasach zwyczajny Amerykanin spożywa rocznie około:

• od 45 do 72 kg cukru rafinowanego
• 300 puszek słodkich napojów
• 200 listków gumy do życia
• 18 kg cukierków
• 2.5 kg chipsów ziemniaczanych
• 63 pączków
• 50 kilogramów ciast i ciasteczek
• 90 litrów lodów

Gdy nasze ciała otrzymują zbyt dużo cukrów większość z nas wpada w stan nazywany "nietolerancją węglowodanów". Poniższy artykuł zawiera listę symptomów związanych z ową dolegliwością wraz ze wskazówkami jak ocenić swe ciało pod kątem tego schorzenia jak równiez poradami dotyczącymi leczenia.

Nietolerancja węglowodanów zwana dalej NW jest bardzo częstym problemem w wielu populacjach. Choroby związane z tą przypadłością osiągają rozmiary epidemii - stają się problemem w codziennym funkcjonowaniu, który negatywnie wpływa na jakość życia i który może skutkować poważnymi uszczerbkami na zdrowiu i wieloma dolegliwościami. Choć większość ludzi nie zdaje sobie sprawy, mogą one występować w początkowej fazie - wysoki odsetek populacji cierpi na NW w jego wczesnym i późniejszym etapie.

Objawy wczesnego etapu są bardzo pospolite i obejmują m.in senność po posiłkach, wzdęcia jelit, zwiększoną ilość tkanki tłuszczowej oraz zmęczenie. Wielu pracowników służby zdrowia postrzega NW jako wiele osobnych dolegliwości. Najlepiej jednak, jeśli jest postrzegana jako jedna, długofalowa progresja tego samego problemu. W początkowej fazie, objawy obejmują nieuchwytne problemy związane z obsługą cukru we krwi, takie jak zmęczenie, wzdęcia jelit i utrata koncentracji. W środkowych etapach problemy się pogarszają i zaburzenia metabolizmu węglowodanowo-lipidowego stają się coraz bardziej widoczne.

Jest to początek poważniejszych schorzeń takich jak nadciśnienie, zwiększenie poziomu cholesterolu LDL i obniżenie HDL, podwyższenie stężenia trójglicerydów, nadmiar tkanki tłuszczowej i często otyłość. W dalszej perspektywie NW objawia się różnymi chorobami w tym cukrzycy, nowotworami i chorobami serca. Te schyłkowe warunki są częścią zestawu chorób obecnie dobrze rozpoznanych zwanym zespołem X lub zespołem metabolicznym. Od początku do końca problem ten jednak może być po prostu nazywany nietoleracją węglowodanów. Młodzi ludzie z NW są na znacznie bardziej zagrożeni owymi chorobami w przyszłości.

Dla przykładu: osoby z NW mają szacunkowo dziesięciokrotnie większe ryzyko rozwoju chorób takich jak cukrzyca. Niektóre osoby, które ostatecznie staną się cukrzykami mają objawy nietolerancji węglowodanów na 20 lat lub więcej przed wystąpieniem choroby. Podobnie jak wiele innych schorzeń, NW jest sprawą indywidualną, dotykającą różnych ludzi w różne sposoby. Tylko ty możesz określić, jak nietolerancyjny jesteś do cukrów i do jakiego stopnia. Badania krwi zdiagnozują problem tylko w późniejszych etapach, lecz objawy mogą rozpocząć się lata wcześniej. Kluczem do uniknięcia choroby jest zdawać sobie sprawę z NW w jego najwcześniejszym stadium, obrać odpowiednie nawyki żywieniowe jak też zmianę stylu życia.

Kroki te natychmiastowo poprawią jakośc życia i zapobiegnią wystąpieniu choroby później. Jednakże dla tych, którzy już w stanie chorobowym, natychmiastowe znaczące zmiany ku lepszyj w jakości życia nadal mogą być wykonane z odpowiednimi korektami. To od Ciebie zależy czy znajdziesz w swoim organizmie "węglowodanową" granicę i określenie czy jej poziom nie jest aktualnie za szeroki.

Jest to łatwe do zrobienia i omówię jak to zrobić w dalszej części artykułu. Poniżej znajduje się lista najczęstszych objawów, na które uskarżają się osoby z NW. Wiele z nich występuję natychmiast po posiłku, które zawiera węglowodany. Inne objawy są stałe. Pamiętając, że objawy te mogą być również związane z innymi przyczynami, sprawdź czy miałeś styczność z którymkolwiek z nich:

1. Fizyczne zmęczenie - czy to nazwać zmęczeniem lub wyczerpaniem, najbardziej wspólną cechą NW jest to, że męczy ludzi. Niektórzy są zmęczeni tylko rano lub po południu, inni przez cały dzień.

2. Zmęczenie psychiczne - czasami zmęczenie NW jest fizyczne ale często także jest mentalne. Niezdolność koncentracji są najbardziej widocznym
symptomem. Utrata kreatywności, słaba pamięć lub słabe stopnie w
szkole często towarzyszą NW jako różne formy "trudności w nauce."
Są one znacznie bardziej widoczne od razu po posiłku, lub w przypadku gdy posiłek jest opóźniony lub pominięty. Pracownik, który wraca do swojego miejsca pracy po obiedzie, który nie jest w stanie skoncentrować się z powodu zmęczenia psychicznego jest bardzo częstym przykładem NW.

3. Problemy z obsługą cukru we krwi - wahania poziomu cukru we krwi są normalne w ciągu dnia ale mogą być wzmocnione, jeśli posiłki nie są spożywane o regularnych porach. Okresom wahań stężenia cukru we krwi - w tym hipoglikemii - towarzyszy wiele objawów tutaj wymienionych. Uczucie
zdenerwowania, pobudzenia i markotności jest wspólne dla NW i jest uwalniane prawie natychmiast po posiłku. Zawroty głowy jest również częste, jak też nieodparta chęć na słodycze, czekoladę lub kawę. Napady te występują częściej między posiłkami lub w razie gdy posiłki nie są regularnie spożywane. Objawy są niekoniecznie związane z nieprawidłowym poziomem cukru we krwi ale mogą być też związane neurologicznym stresem. Możliwe, że ze względu na zmiany stężenia cukru i insuliny we krwi.

4. Wzdęcia jelit - najwięcej gazów jelitowych produkowanych jest w czasie spożywania węglowodanów, zwłaszcza o wysokim IG, takim jak pszenica i ziemniaki. Ludzie z NW, którzy jedzą posiłki bogate w węglowodany doświadczają nadmiernej produkcji gazu. Leki zobojętniające kwas solny lub inne środki dla złagodzenia objawów nie są za bardzo skuteczne w radzenia sobie z tym problemem.

5. Senność - Wiele osób z NW stają się senni bezpośrednio po posiłkach
zawierających więcej niż ich graniczna ilość węglowodanów. Staje się to zazwyczaj podczas posiłków zawierających makaron, ziemniaki, chleb a nawet mięso kończących się deserem.

6. Zwiększone odkładanie tłuszczu i zwiększenie wagi - dla większości ludzi zbyt wiele wagi jest nadmiarem tłuszczu. U mężczyzn wzrost tkanki tłuszczowej jest bardziej widoczny jak również wiąże się z początkowym etapem NW (nazywam to "carbo brzuchem"). U kobiet jest to bardziej widoczne jest to w górnej części ciała niż w udach i nogach. Widocznym znakiem są "wiewiórcze policzki".

7. Zwiększone stężenie trójglicerydów - wysoki poziom trójglicerydów we krwi jest często odnotowywany u osób z nadwagą. Ale nawet ci, którzy nie są otyli mogą mieć zapasy tłuszczu w tętnicach w wyniku NW. Trójglicerydy te są bezpośrednim wynikiem węglowodanów bezpośrednio przekształconych przez insulinę do tkanki tłuszczowej. Z mojego doświadczenia stężenie trójglicerydów na czczo powyżej 100 mg / dl może być wskazaniem nietolerancji węglowodanów, mimo że 100 jest w tzw. normalnym zakresie.

8. Wzrost ciśnienia krwi - powszechnie wiadomo, że wielu, jeśli nie zdecydowana większość ludzi z nadciśnieniem wytwarza zbyt dużo insuliny i nie tolerują węglowodanów. Często można wykazać bezpośredni związek między poziomem insuliny i ciśnieniem krwi - podniesienie poziomu insuliny powoduje wzrost analogiczny ciśnienia krwi. Dla niektórych niezależnie od tego czy ciśnienie krwi jest podwyższone czy nie, często występuje czułość na sód. Zbyt dużo jedzenia zawierającego sód powoduje zatrzymywanie wody w organizmie co skutkuje podwyższeniem ciśnienia krwi.

9. Depresja - ponieważ węglowodany mogą być naturalnym "zamulaczem", depresja jest powszechną chorobą wśród ludzi, którzy cierpią na NW. Węglowodany negatywnie wpływają na poziom neurotransmiterów produkowanych w mózgu. Może to powodować uczucie depresji lub senność. Wielu ludzi uważa, że cukier stymuluje lecz w rzeczywistości prawda może być całkiem odwrotna. Powinno dawać to do myślenia dzieciom i dorosłym próbujących funkcjonować optymalnie w szkole w domu lub w pracy.

10. Uzależnienie - NW jest również powszechna u osób uzależnionych od alkoholu, kofeiny, papierosów lub też leków. Często "narkotyk" jest drugorzędnym problemem - z NW na czele. Leczenie podstawowego problemu jakim jest NW powinno być głównym celem każdej terapii uzależnień.


Oprócz ludzi, którzy konsumują zbyt dużo węglowodanów na NW najbardziej narażone są osoby, które:

• są fizycznie nieaktywne
• żyją w ciągłym stresie
• przyjmują estrogeny
• mają w wywiadzie rodzinnym cukrzycę

Ponadto starzeniu się często towarzyszy spotęgowanie objawów NW. Kiedy jednak osoby te ograniczają spożycie cukrów do poziomu dopuszczalnego objawy zazwyczaj ustępują. W przypadku gdy działanie NW zostanie wyeliminowane ciało jest w końcu w stanie naprawić wiele problemów z nim związanych.

Jeśli wyżej wymienione problemy nie zostaną usunięte objawy i stan zdrowia może się znacznie pogorszyć. Jeżeli NW nie ustąpi to problem ten może prowadzić do całego kompleksu innych chorób, które obejmują m.in. największych zabójców naszych czasów: choroby serca, nowotwory, udary mózgu i cukrzycę. Każdego roku choroby te zabijają więcej obywateli U.S. niż zginęło we wszystkich wojnach, w których brały udział Stany Zjednoczone. W razie rozwinięcia NW może prowadzić do całego kompleksu chorób zwanego zespołem X. Te specyficzne zaburzenie obejmuje:

• hiperinsulinemię
• cukrzycę typu 2
• nadciśnienie
• otyłość
• zespół policystycznych jajników
• udary
• raka piersi
• chorobę niedokrwienną serca
• hiperlipidemię (wysoki poziom cholesterolu i trójglicerydów we krwi)

Schorzenia te nie muszą występować razem ani nawet rozwijać się w podanej kolejności. Aczkolwiek one wszystkie związane są z NW. Niestety w przypadku gdy niektóre z tych chorób da się zahamować wiele spowodowanych nimi zmian jest trwałych i wymagają bardziej radykalnego podejścia. Jednakże nawet wyżej wspomniane schorzenia można podleczyć z odpowiednią dietą, w której zawarte będzie rozwiązanie problemu nadmiaru spożycia węglowodanów (wraz z wprowadzeniem odpowiednich ćwiczeń). Jak wyregulować styl życia tak, że nietolerancja węglowodanów nie będzie problemem? Zanim zrobisz jakikolwiek krok musisz wiedzieć jak wrażliwe, jeśli w ogóle, jest Twoje ciało na węglowodany. Lekarz może zalecić zrobienie kilku badań - w tym sprawdzanie stężenia insuliny i glukozy - aby sprawdzić czy da się w ten sposób wykryć problem. Możesz również po prostu przejść na niskowęglowodanową dietę lecz daleko lepszym rozwiązaniem będzie ustalić jakie są Twoje specyficzne preferencje względem cukrów i w ciągu upływu lat ewentualnie je modyfikować. Znalezienie optymalnego poziomu spożycia węglowodanów jest pierwszym krokiem do zrównoważenia reszty diety. Od wielu lat używam skutecznej metody znajdowania optymalnego poziomu spożycia węglowodanów. Nazywam ją dwutygodniowym testem.

Dwutygodniowy test opisany w niniejszym rozdziale zapewni Ci niezbędne informacje, które pomogą Ci określić czy posiadasz nietolerancję węglowodanów - a jeśli tak - to pomoże Ci określić optymalny poziom ich spożycia. Po pierwsze chciałbym podkreślić, że jest to tylko próba i będzie ona trwać dwa tygodnie. Nie będziesz musiał jeść w ten sposób na zawsze. Dwutygodniowy test zapewnia pewien okres czasu, w którym Twój poziom insuliny pozostanie stosunkowo niski z racji niskiego spożycia węglowodanów. Przed rozpoczęciem testu należy zadać sobie pytania o ewentualnych objawach spożycia węglowodanów opisanych poprzednio. Napisz listę symptomów na które cierpisz z tej listy wraz z innymi dolegliwości jakie masz. Po teście można zadać sobie pytanie jak się czujesz w odczuciu swojej masy - zważ się przed rozpoczęciem testu. Jest to jedyny przypadek, w którym polecam skorzystanie z wagi. Przed rozpoczęciem testu sprawdź czy masz wystarczająco dużo żywności, którą będziesz spożywał w trakcie testu. Idź na zakupy i zaopatrz się w te rzeczy. Ponadto, przeleć przez wszystkie szafki jak również lodówkę aby pozbyć się wszelakich słodyczy. Nie głoduj podczas testu! Istnieje wiele produktów, które możesz wybrać. Jedz jak najwięcej jajek, mięsa, warzyw - musisz czuć się cały czas pełny. Nie martw się o cholesterol, tłuszcz i kalorie lub o ilość żywności, którą jesz. Zrównoważy się to w następnych krokach. Badanie nie powinno być trudne choć prawdopodobnie będzie to duża zmiana od sposobu odżywiana stosowanego poprzednio. Wiele osób z NW były na diecie opartej na wysokiej zawartości węglowodanów lecz niskiej ilości białka i tłuszczy. Jeśli jadłeś dużo słodyczy i innych prostych węglowodanów to może wystąpić u Ciebie wilczy apetyt na cukier w kilka dni po rozpoczęciu testu. Niektórzy nazywają to nałogiem węglowodanowym. Jeżeli najdzie Cię taka ochota to zamiast dać się złamać zjedz coś z listy podanej w dalszej części artykułu. Przy przedwczesnym zakończeniu testu tj. mniej niż w dwa tygodnie nie przyniesie on prawidłowych wyników. Więc jeśli po przykładowo pięciu dniach zjesz miskę makaronu trzeba będzie zacząć od początku. W trakcie testu unikaj wszelkich beztlenowych ćwiczeń w tym podnoszeniu ciężarów i innej bardziej forsownej dla organizmu aktywności. Ćwiczenia aerobowe takie jak spacery, jogging czy powolna przejażdżka rowerem może być bardzo korzystna. Co do samego testu to musisz po prostu jeść przy użyciu następujących wytycznych przez okres nie krótszy niż dwa tygodnie.