Substancje słodzące

**Giro** · 12-09-10, 10:55

Przez wieki do nadawania słodkiego smaku produktom żywnościowym stosowano produkty naturalne, takie jak miód czy cukier. Obecnie znany jest szereg nowych substancji słodzących, które stanowią alternatywę dla cukru. O tym, jakie substancje słodzące mogą być stosowane do poszczególnych produktów stanowią normy europejskie. Gwarantują one także konsumentom dostęp do informacji o użytych w produktach środkach słodzących.

Substancje słodzące są dodawane do produktów żywieniowych jako zamienniki cukru. Niektóre z nich są często nazywane "intensywnymi substancjami słodzącymi", gdyż zapewniają produktom intensywny słodki smak bez dostarczania dodatkowych kalorii lub dostarczając małą ich ilość. Ponieważ substancje te są bardzo słodkie, już w małych stężeniach nadają produktom odpowiedni słodki smak. Do substancji intensywnie słodzących należą: acesulfam K, aspartam, cyklaminian, sacharyna, taumatyna, neohesperydyna DC.
Inną szeroko stosowaną grupę substancji słodzących stanowią poliole. Jeden gram polioli dostarcza mniej kalorii niż cukier (sacharoza) przy tej samej objętości. Do substancji słodzących z rodziny polioli zaliczamy: sorbitol, mannitol, izomalt, maltitol, laktikol, ksylitol.
Zasady stosowania obu typów substancji słodzących są ustalone w Europejskiej Dyrektywie 94/35/EC "o środkach słodzących do użytku w produktach spożywczych". Dyrektywy tej nie stosuje się w przypadku żywności mającej naturalne właściwości słodzące, takiej jak cukier, miód czy syrop klonowy.

Substancje słodzące są używane zamiast cukru z kilku powodów. Po pierwsze, słodziki niskokaloryczne i produkty nimi słodzone mogą być spożywane przez osoby na diecie redukującej masę ciała lub starające się utrzymać optymalną wagę. Po drugie, nie powodują próchnicy zębów i mogą być używane do produkcji past do zębów i płynów do płukania ust. Po trzecie, przyczyniają się do zapewnienia prozdrowotnego sposobu żywienia bez konieczności eliminacji z jadłospisu produktów o słodkim smaku. A wreszcie, substancje słodzące znajdują zastosowanie również dzięki innym właściwościom technologicznym, np. poliole wykorzystywane są do zatrzymywania wilgoci w produktach takich jak ciastka czy słodkie bułeczki.

Zgodnie z prawem europejskim substancje słodzące muszą być autoryzowane przed wprowadzeniem na rynek. Warunki ich użytkowania przez producentów żywności są ściśle określone. Regulacje prawne wyszczególniają, do jakich produktów żywnościowych substancje słodzące mogą być stosowane i w jakiej ilości. Ilość substancji słodzących, podobnie jak wszystkich dodatków do żywności, szacuje się w oparciu o dostępne dane toksykologiczne. Następnie określa się maksymalny poziom substancji dodatkowej czyli tzw. Dawkę o Niewidocznych Skutkach Zatrucia NOAEL (No Observed Adverse Effect Level), która nie powoduje żadnych efektów toksycznych. Termin 'maksymalny poziom substancji dodatkowej' jest używany do określenia dziennego dopuszczalnego pobrania - 'Acceptable Daily Intake' (ADI). ADI wyznacza się dla wszystkich substancji dodatkowych do żywności, uwzględniając intensywne środki słodzące.
ADI definiujemy jako ilość substancji dodatkowej do żywności, która może być pobierana wraz z dietą w ciągu doby przez całe życie bez wywołania jakichkolwiek problemów zdrowotnych. Inaczej mówiąc, jeśli przekroczy się ADI dla pewnej substancji intensywnie słodzącej w dużym stopniu, nie musi to spowodować żadnych negatywnych efektów, ponieważ przy określaniu ADI zapewniono duży margines bezpieczeństwa. W przypadkach niektórych substancji, np. polioli, ustawodawstwo nie precyzuje maksymalnego poziomu (ADI 'nie wyszczególnione'), ale zastrzega, że muszą one być użyte zgodnie z 'dobrą praktyką produkcyjną' zaś czasami odnoszą się do wymagań technologicznych. Producenci nie mogą używać większej ilości substancji dodatkowych niż jest to konieczne do uzyskania zamierzonego celu.

Etykiety na wszystkich produktach żywieniowych muszą zawierać informację jaki środek słodzący został użyty. Słodziki stołowe przeznaczone do bezpośredniego użytku przez konsumentów muszą na etykiecie mieć zapisaną nazwę użytej substancji słodzącej. Słodziki stołowe zawierające poliole muszą mieć umieszczoną na opakowaniu informację o ich możliwym wpływie przeczyszczającym, natomiast zawierające aspartam - informację, że jest on źródłem fenyloalaniny, ponieważ ludzie cierpiący na fenyloketonurię nie mogą metabolizować tego aminokwasu.

Więcej informacji:
• For more information on ADI please visit [link widoczny dla zalogowanych Użytkowników] "The Basics" backgrounder on Food additives.
• Benford D. (Author), Renwick A. (Scientific Editor), Barlow S., Herman J.L., Walker R. The acceptable daily intake, a tool for ensuring food safety. Concise Monograph series. ILSI Press, 2000.

**KowalX** · 28-04-11, 13:32

Z tą nisko kalorycznością to zależy od słodzika. Poza mają i swoje efekty uboczne. Nie wszystkie są takie ok.

**fallenursus** · 28-04-11, 14:07

najlepiej wybrac Stevia'e

**luo** · 28-04-11, 14:58

Mógłbyś jeszcze pokrótce scharakteryzować poszczególne substancję. A tak poza tym dobry art, no i przyjemnie się czyta.

**KowalX** · 29-04-11, 00:33

Bez sensu, jest ich sporo i ciągle dochodzą nowe. Ogólnie nie ma co z nimi szaleć.

**g-kick** · 01-05-11, 19:32

najwiekszym minusem - przynajmniej u mnie - stosowania słodzików jest efekt laksacyjny przy zbyt duzej ilosci (jak przesadze np z pepsi max)

**kitamo** · 13-05-11, 18:50

Pamietac tez nalezy ze na temat wszelkiej masci slodzikow pojawia sie wiele mitow dotyczacych ich niezwyklej szkodliwosci.
Po pojawieniu sie pierwszych slodzikow w USA, pojawil sie cykl niby badań nad ich szkodliwoscia ktory to tak naprawde byl bardzo bardzo naciagany. Wiąze się to z koncernami zajmjącymi sie produkcja cukru, ktore to obawiały sie spadku zainteresowania białym cukrem wsrod konsumentow.

Dlatego też nie nalezy slepo ufac w niby statystyki ktore to podaja ze slodziki sa bardziej szkodliwe niz sam bialy cukier bo nie do konca tak jest.

to tak przy okazji tego artykulu ;)

**mtm** · 13-05-11, 23:19

Słodzik jest na prawdę ok .
Ale to zależy chyba też jak, chodzi o aspartam( nie interesowałem się tym nigdy dlatego nie wiem . Sam od czasu do czasu stosuje ksylitol ale to może łyżka w tyg). Kazimierczak poleca tym co ich trenuje nawet w okresie robienia formy pod zawody , a to chyba o czymś świadczy...

**KowalX** · 14-05-11, 13:13

Napisał kitamo

Pamietac tez nalezy ze na temat wszelkiej masci slodzikow pojawia sie wiele mitow dotyczacych ich niezwyklej szkodliwosci.
Po pojawieniu sie pierwszych slodzikow w USA, pojawil sie cykl niby badań nad ich szkodliwoscia ktory to tak naprawde byl bardzo bardzo naciagany. Wiąze się to z koncernami zajmjącymi sie produkcja cukru, ktore to obawiały sie spadku zainteresowania białym cukrem wsrod konsumentow.

Dlatego też nie nalezy slepo ufac w niby statystyki ktore to podaja ze slodziki sa bardziej szkodliwe niz sam bialy cukier bo nie do konca tak jest.

to tak przy okazji tego artykulu ;)

Przeglądałem kilka badań nad aspartamem ,który masz na myśli i naciągane to było jego bronienie. Uważasz,że badania niezależnych instytutów są na zlecenie firm od cukru? Ciekawe czemu najpierw go wprowadzono mimo niepewności bezpieczeństwa ,a później powtórzono szczegółowe badania , do których nie widziałem dostępu. Pracownicy ,którzy go badali nagle wylądowali w firmach go sprzedających.Czyżby cichy kontrakt?Pomijając ,że są pewne nowe źródła ,które mówią iż może prowadzić do otyłości. To samo z np. z sacharyną ,którą już wycofano jako ,że okazała się rakotwórcza. Innym przykładem są cyklaminiany

**KowalX** · 14-05-11, 13:21

Inny przykład benzoesan sodu niby dawka szkodliwa jest wysoka,ale wystarczy dodać trochę witaminy C i nagle mamy silnie toksyczny związek benzen. A ,że w niektórych napojach występują one razem to jeszcze lepiej.

Temat: Substancje słodzące

Narzędzia wątku

Typ wyświetlania

Substancje słodzące

Użytkownik Giro otrzymał za ten post SOGi od użytownika(-ów):

Tagi dla tego tematu

Uprawnienia