Deca-Durabolin - charakterysytka i opis

# Substancja aktywna: Dekanian nandrolonu
# Okres aktywnego półtrwania: 14 - 16 dni
# Klasyfikacja: Steryd anaboliczno - androgenny (iniekcyjny)
# Dawkowanie: Mężczyźni 300 - 800mg / tydzień, kobiety 50 - 100mg / tydzień
# Trądzik: Tak, w większych dawkach oraz predyspozycjach
# Retencja wody: Tak, jednak mniejsza niż testosteron
# Podwyższone ciśnienie krwi: Kwestia dawki
# Hepatotoksyczność: Nie
# Aromatyzacja: Niska, konwertuje do mniej aktywnych norestrogenów
# Konwersja do DHT: Nie, konwertuje do niskoaktywnego NOR-DHT
# Blokowanie HPTA: Tak, bardzo mocne

Deka-Durabolin jest wyłączną nazwą handlową iniekcyjnego dekanianu nadrolonu, produkowanego przez koncern Organon. Związek ten powstał w czasach gwałtownie rosnącej popularności sterydów anabolicznych. Pierwszy raz stał się dostępny na receptę w 1962 roku.

Znana na całym świecie "Deka" jest jednym z najpopularniejszych sterydów, co wynika z jej pozytywnych właściwości. Strukturalnie nandrolon jest bardzo podobny do testosteronu, brakuje mu tylko atomu węgla na 19 pozycji, stąd nazwa 19-nortestosteron. W wyniku takiej budowy chemicznej, nandrolon jest znacznie mniej androgenny niż testosteron. Co prawda nandrolon ulega redukcji za sprawą enzymu 5-alfa reduktazy, tego samego odpowiedzialnego za konwersję testosteronu do formy DHT, jednak nandrolon nie konwertuje do DHT, lecz do dihydronandrolonu. Związek ten jest znacznie mniej aktywny w organizmie niż DHT, nie powoduje tak licznych skutków ubocznych typowych dla androgenów - oleistej skóry, trądziku, niechcianego owłosienia, wypadania włosów. Oczywiście one mogą wystąpić, lecz tylko przy naprawdę sporych dawkach.

Nandrolon ponadto wykazuje bardzo słabą konwersję do estrogenów. Porównując - konwersja nandrolonu wynosi tylko 20% z tej, obserwowanej przy testosteronie. Wynika to z faktu, że mimo możliwości wątroby do konwersji nandrolonu do estradiolu, nandrolon w innych obszarach aromatyzacji w organizmie, jak np. tkanka tłuszczowa, jest na ten proces bardzo odporny. Dlatego skutki uboczne typowe dla estrogenów są rzadko spotykane. Stosowanie antyestrogenu podczas cyklu nie jest wymagane. Retencja wody wynikająca z przyjmowania nandrolonu jest bardzo znikoma, widoczna tylko przy większych dawkach. Zastosowanie Nolvadexu czy Provironu całkowicie wyeliminuje możliwość jej wystąpienia. Zatem dekanian nandrolonu jest dosyć bezpiecznym środkiem. Co więcej, przez wielu uznawany jest za najlepszy środek na świecie, pod względem współczynnika efektywności do skutków ubocznych. Warto także zaznaczyć, że nandrolon badany na chorych na HIV, nie tylko pomagał w utrzymaniu i zwiększaniu masy mięśniowej, ale także wpływał dodatnio na układ immunologiczny.

Dekanian nandrolonu może wykazywać pewną aktywność progesteronową w organizmie. Progesteron jest hormonem c-19, co oznacza że posiada atom węgla na 19 pozycji. Usunięcie tego atomu, jak w przypadku 19-norprogesteronu, tworzy hormon z większą tendencją do wiązania się z odpowiadającymi mu receptorami. Inne 19-nor anaboliki także wykazują podobne właściwości. Cecha ta przyczynia się do możliwości zwiększania aktywności progesteronowej w organizmie, co może z kolei nasilać związane z tym faktem efekty uboczne. Są one całkiem podobne do tych estrogenowych - blokowanie produkcji endogennego testosteronu, zwiększanie magazynowania tkanki tłuszczowej oraz ginekomastia progesteronowa.

Nandrolon nie jest środkiem błyskawicznie budującym masę mięśniową, jak przykładowo testosteron czy Dianabol. Przyrosty są zauważalne, lecz nie drastyczne. Wolne działanie oraz łagodność środka umożliwia jego stosowanie przez dłuższy okres. Umownie przyjmuje się, że przyrosty na cyklu z użyciem nandrolonu są o połowę mniejsze, niż te z zastosowaniem takiej samej ilości testosteronu. Najrozsądniejszym rozwiązaniem jest stosowanie dekanianu nandrolonu przez okres 8 - 12 tygodni, uzyskując umiarkowany przyrost dobrej jakościowo masy mięśniowej. Mimo że okres aktywnego półtrwania w organizmie wynosi 14 - 16 dni, iniekcji dokonuje się 1 - 2 razy na tydzień. Przeciętne dawkowanie u mężczyzn wynosi 300 - 600mg tygodniowo. Dobrym wyznacznikiem dawkowania dekanianu nandrolonu jest przyjmowanie 2mg / funt suchej masy (1kg = 2,2lbs) - optymalne rozwiązanie zapewniające korzystny współczynnik efektywność / skutki uboczne. Środek ten jest także bardzo popularny wśród kobiet. Oczywiście dawkowanie jest niższe niż u mężczyzn, wynosi przeważnie 50mg tygodniowo. Mimo że nandrolon jest bardzo nisko androgenny, mogą wystąpić jednak u kobiet skutki uboczne w postaci nasilania drugorzędnych cech męskich. Lepszym środkiem dla nich będzie w tym wypadku szybko działający fenylopropionian nandrolonu, pozostający aktywnym w organizmie tylko przez kilka dniu, co mocno redukuje ewentualne androgenne skutki uboczne.

Wadą dekanianu nandrolonu jest bardzo niski poziom endogennego testosteronu, zwłaszcza po długich cyklach. Niezbędnym w tym przypadku jest użycie antagonistów estrogenowych, Clomidu lub Nolvadexu przez okres kilku tygodni. Oba środki, będąc selektywnymi modulatorami receptora estrogenowego, zapewnią przywrócenie odpowiedniego funkcjonowanie HPTA. Warto także zastosować HCG, które przywróci prawidłowe reagowanie jąder na gonadotropiny. W tym celu można wykonać 3 iniekcje dawki 2500 - 5000 jednostek, co 5 dni. Po nich kontynuujemy przyjmowanie SERM'u. Pamiętać należy, aby rozpocząć PCT (proces odblokowania), po wygaśnięciu aktywności dekanianu nandrolonu w organizmie, tj. 3 tygodnie po ostatniej iniekcji. Wcześniejsza administracja środków odblokowujących będzie nieefektywna. Niechcianym wśród zawodników efektem użycia dekanianu nandrolonu jest fakt, iż jego metabolity pozostają wykrywalne przez bardzo długi czas, nawet do 1,5 roku. Wynika to z formy administracji. Związki estryfikowane wykazują znaczną tendencję do magazynowania się w tkance tłuszczowe, szczególnie po dłuższych cyklach. Przypuszcza się że okres redukcji tkanki tłuszczowej przed zawodami pomaga w pewnym stopniu pozbywać się metabolitów nandrolonu z organizmu. Podobne właściwości wykazują inne środki długołańcuchowe, jak Equipoise i Primobolan. Najczęstszą przyczyną pozytywnych wyników kontroli anty-dopingowych jest właśnie nandrolon.

Zawodnicy nieobawiający się kontroli uzyskają z tego środka szereg pozytywów, szczególnie w okresie redukcji przed zawodami. Stack dekanianiu nandrolonu i winstrolu stosowany kilka tygodni przed zawodami, pomaga wypracować znakomitą definicję masy mięśniowej. Mocny, nie-aromatyzujący, androgen jak Halotestin czy Trenbolon pomoże w takim cyklu w utwardzeniu i poprawieniu gęstości muskulatury. Równie dobrze można stosować nandrolon w cyklach zwiększania masy mięśniowej. Klasyczny stack Deka/Dianabol był podstawą budowania masy mięśniowej przez lata, dając świetne rezultaty. Dołączyć można także środek silnie androgenny, jak Anadrol czy Testosteron. Przy czym dawkowanie androgenów w cyklu z zastosowaniem dekanianu nandrolonu może być niższe, niż stosowany sam. Taki cykl jest z reguły lepiej tolerowany przez organizm. Nandrolon przyjmuje się wtedy jeszcze kilka tygodni po odstawieniu androgenu, co pozwala na poprawienie definicji zdobytej masy mięśniowej.

źródło: sterydy.net