grzesiek7124
03-05-08, 19:34
Uprawianie sportu wśród dzieci i młodzieży wymaga określenia wieku, w którym ma być ono rozpoczęte.
W działalności sportowej dzieci i młodzieży powinny dominować zajęcia ogólnorozwojowe, nauczanie podstaw techniki, a nie trening przygotowujący organizm do dużych wysiłków fizycznych. Podczas doboru do poszczególnych dyscyplin sportowych obowiązuje indywidualizacja oceny oparta na wielostronnych kryteriach rozwojowych, do których należą:
- wiek biologiczny,
- stan zdrowia,
- sprawność fizyczna,
- uzdolnienia ruchowe,
- pozytywne cechy osobowości.
Opierając się na wynikach badań naukowych i spostrzeżeń praktyków ustalono grupy wiekowe (wiek biologiczny) uważane za optymalne do podejmowania treningu w poszczególnych dyscyplinach sportowych:
- w wieku 7-8 lat można podjąć trening w dyscyplinach sportu opartych na naturalnych formach ruchu w środowisku lądowym i wodnym, które nie powodują wybiórczego przeciążania narządów ruchu, a kształtują koordynację ruchów (pływanie, łyżwiarstwo). Łyżwiarstwo można uprawiać od 4 roku życia.
- w wieku 9-10 lat trening może obejmować dyscypliny sportu kształtujące obok koordynacji ruchów i zwinności również szybkość i dynamikę ruchów np. gimnastykę, wybrane konkurencje lekkoatletyczne, skoki do wody, szermierkę, piłkę siatkową, piłkę nożną.
- w wieku 11-13 lat oprócz wyżej wymienionych cech motorycznych można stopniowo kształtować siłę i wytrzymałość m.in. gry zespołowe, sporty walki (w zapasach konieczne badanie radiologiczne kręgosłupa szyjnego), szermierkę, tenis, wybrane konkurencje lekkoatletyczne (bieg 60m, 1000m, przełaje na 1000m, skok w dal, skok wzwyż, czterobój).
- w wieku 14-17 lat dopiero można stopniowo wprowadzić trening wytrzymałościowy i siłowy, jaki ma miejsce np. w zapasach, wioślarstwie, biegach średnich i długich.
Po ukończeniu 16 roku życia można podejmować trening (po dokładnych wielokrotnych badaniach lekarskich) w boksie i podnoszeniu ciężarów (głównie jako przygotowanie ogólnorozwojowe). Statyczne ćwiczenia siłowe w podnoszeniu ciężarów wprowadza się dopiero po ukończeniu 18 roku życia.
W okresie rozwoju (intensywnego wzrastania) przeciwwskazane są ćwiczenia wytrzymałościowe i siłowe działające wzdłuż osi długiej np. kręgosłupa i kości długich, gdyż powodują zwiększenie krzywizn kręgosłupa, mogą również wywołać zmiany zwyrodnieniowe tarcz międzykręgowych oraz zatrzymać rozwój wzrostu kości na długość przyczyniając się do ich pogrubienia. Prawidłowy wzrost kości na długość w wystarczający sposób warunkują bodźce w postaci nacisku, działające z określoną siłą w pewnych odstępach czasu, np. podczas biegów i skoków.
Napisane na podstawie książki "Monografia treningu siły mięśniowej". Tom 1 - "Podstawy treningu siły mięśniowej"
Dr Janusz Orzech.
W działalności sportowej dzieci i młodzieży powinny dominować zajęcia ogólnorozwojowe, nauczanie podstaw techniki, a nie trening przygotowujący organizm do dużych wysiłków fizycznych. Podczas doboru do poszczególnych dyscyplin sportowych obowiązuje indywidualizacja oceny oparta na wielostronnych kryteriach rozwojowych, do których należą:
- wiek biologiczny,
- stan zdrowia,
- sprawność fizyczna,
- uzdolnienia ruchowe,
- pozytywne cechy osobowości.
Opierając się na wynikach badań naukowych i spostrzeżeń praktyków ustalono grupy wiekowe (wiek biologiczny) uważane za optymalne do podejmowania treningu w poszczególnych dyscyplinach sportowych:
- w wieku 7-8 lat można podjąć trening w dyscyplinach sportu opartych na naturalnych formach ruchu w środowisku lądowym i wodnym, które nie powodują wybiórczego przeciążania narządów ruchu, a kształtują koordynację ruchów (pływanie, łyżwiarstwo). Łyżwiarstwo można uprawiać od 4 roku życia.
- w wieku 9-10 lat trening może obejmować dyscypliny sportu kształtujące obok koordynacji ruchów i zwinności również szybkość i dynamikę ruchów np. gimnastykę, wybrane konkurencje lekkoatletyczne, skoki do wody, szermierkę, piłkę siatkową, piłkę nożną.
- w wieku 11-13 lat oprócz wyżej wymienionych cech motorycznych można stopniowo kształtować siłę i wytrzymałość m.in. gry zespołowe, sporty walki (w zapasach konieczne badanie radiologiczne kręgosłupa szyjnego), szermierkę, tenis, wybrane konkurencje lekkoatletyczne (bieg 60m, 1000m, przełaje na 1000m, skok w dal, skok wzwyż, czterobój).
- w wieku 14-17 lat dopiero można stopniowo wprowadzić trening wytrzymałościowy i siłowy, jaki ma miejsce np. w zapasach, wioślarstwie, biegach średnich i długich.
Po ukończeniu 16 roku życia można podejmować trening (po dokładnych wielokrotnych badaniach lekarskich) w boksie i podnoszeniu ciężarów (głównie jako przygotowanie ogólnorozwojowe). Statyczne ćwiczenia siłowe w podnoszeniu ciężarów wprowadza się dopiero po ukończeniu 18 roku życia.
W okresie rozwoju (intensywnego wzrastania) przeciwwskazane są ćwiczenia wytrzymałościowe i siłowe działające wzdłuż osi długiej np. kręgosłupa i kości długich, gdyż powodują zwiększenie krzywizn kręgosłupa, mogą również wywołać zmiany zwyrodnieniowe tarcz międzykręgowych oraz zatrzymać rozwój wzrostu kości na długość przyczyniając się do ich pogrubienia. Prawidłowy wzrost kości na długość w wystarczający sposób warunkują bodźce w postaci nacisku, działające z określoną siłą w pewnych odstępach czasu, np. podczas biegów i skoków.
Napisane na podstawie książki "Monografia treningu siły mięśniowej". Tom 1 - "Podstawy treningu siły mięśniowej"
Dr Janusz Orzech.